Czynniki wpływające na temperaturę mięknienia wsadu materiałów ogniotrwałych Polska

Kurs temperatura mięknienia wsadu to temperatura, w której materiał ogniotrwały osiąga określone odkształcenie ściskające pod wpływem połączonego działania określonego dużego obciążenia i obciążenia cieplnego. Jest to wysokotemperaturowa właściwość mechaniczna materiału ogniotrwałego mierzona metodą ciągłego ogrzewania przy stałym obciążeniu, która charakteryzuje zdolność materiału ogniotrwałego do wytrzymywania połączonego działania dużego obciążenia i obciążenia cieplnego w wysokiej temperaturze oraz pozostawania stabilnym.

Krzywe temperatury mięknienia wsadu i temperatury odkształcenia różnych materiałów ogniotrwałych, czyli procesu mięknienia, nie są takie same

Czynniki wpływające na temperaturę mięknienia ładunku: Początkowa temperatura mięknienia obciążenia i krzywa temperatury odkształcenia mięknienia obciążenia o różnych rmateriały ogniotrwałe są różne, co zależy głównie od składu chemicznego i mineralnego produktu, a także w pewnym stopniu jest związane z jego strukturą makroskopową. Wśród nich najbardziej oczywiste czynniki to: rodzaj i charakter głównej fazy krystalicznej oraz stan wiązania pomiędzy główną fazą krystaliczną lub pomiędzy główną fazą krystaliczną a wtórną fazą krystaliczną: charakter matrycy i stosunek ilościowy oraz stan podziału matrycy na główną fazę krystaliczną lub główną fazę krystaliczną i wtórną fazę krystaliczną. Ponadto pewien wpływ ma również zwartość i porowatość produktu. Gdy produkt ogniotrwały składa się całkowicie z jednofazowego polikrystalicznego, temperatura mięknienia wsadu produktu odpowiada temperaturze topnienia fazy krystalicznej. Na przykład temperatura mięknienia wsadu wyrobów ogniotrwałych o wysokiej czystości składających się z kryształów o wysokiej temperaturze topnienia jest bardzo wysoka. Temperatura mięknienia ładunku cegieł ze spiekanego korundu o wysokiej czystości może sięgać nawet 1870 ℃.

Kiedy kryształy o wysokiej temperaturze topnienia w produkcie stykają się lub przeplatają ze sobą, tworząc mocną sieć, temperatura mięknienia wsadu musi być wyższa. Wręcz przeciwnie, przyjmuje się, że gdy faza krystaliczna Ri'an jest izolowana, jej temperatura mięknienia wsadu musi być niższa. Na przykład skład fazowy cegły krzemionkowej to głównie trydymit i niewielka ilość krystobalitu. Trydymit tworzy w cegle splecioną strukturę sieciową bliźniaczych kryształów w kształcie lancy, dlatego temperatura mięknienia pod obciążeniem jest na ogół bardzo wysoka. Początkowa temperatura mięknienia przeważnie przekracza 1650°C, a niektóre sięgają nawet 1680°C, czyli jest wyższa niż temperatura topnienia trydymitu (1670°C). ℃). Innym przykładem są zwykłe cegły magnezjowe. Temperatura topnienia peryklazy głównej fazy krystalicznej wynosi aż 2800°C. Jednakże, ponieważ główna faza krystaliczna jest izolowana, temperatura początkowa mięknienia wsadu wynosi tylko 1550°C.
Kiedy w produkcie oprócz fazy krystalicznej o wysokiej temperaturze topnienia znajduje się matryca, czy matryca łatwo ulega obniżeniu wraz z temperaturą wysoka temperatura a liczba i rozkład osnowy mają istotny wpływ na temperaturę mięknienia wsadu. Na przykład główną fazą krystaliczną cegieł glinianych i cegieł wysokoglinowych o niskiej zawartości AL2O3 jest mulit, ponieważ zawierają one więcej osnowy szklistej bogatej w SiO2, w której izolowane i rozproszone są kryształy mulitu, a osnowa ma temperaturę 1000 °C. Zmiękczanie rozpoczyna się poniżej, więc temperatura, w której rozpoczyna się mięknięcie i odkształcanie, jest niższa i maleje wraz ze wzrostem zawartości osnowy, czyli spadkiem stosunku zawartości mulitu do zawartości osnowy. Ponadto, ponieważ lepkość tego rodzaju matrycy rośnie powoli wraz z temperaturą, zakres temperatur odkształcenia jest szerszy. Innym przykładem jest to, że główna peryklaza fazy krystalicznej zwykłych cegieł magnezytowych jest w większości otoczona matrycą, a matryca ta składa się z topliwych kryształów krzemianu. Temperatura mięknienia wsadu produktu jest kontrolowana przez matrycę, dzięki czemu jest niska. Co więcej, po stopieniu matrycy jej lepkość jest bardzo niska, przez co próbka jest podatna na nagłe rozerwanie. Innym przykładem jest to, że cegły krzemionkowe mają bardzo wysoką temperaturę mięknienia pod obciążeniem. Oprócz szkieletu złożonego z trydymitu, związany jest on także z osnową fazy szklanej o dużej lepkości. Produkt ma wysoką porowatość, co może zmniejszyć punkt początkowy mięknięcia wsadu.