Dayanıklı malzemelerde ateşe maruz kalmadan kayıp

LOI (Yakınlıkta Kayıp) 105-110℃ sıcaklık aralığında kurutulduktan sonra dış suyu kaybeden ham madde kütlesindeki yuzde oranını ifade eder ve belirli yüksek sıcaklık koşullarında yeterli süre kadar yakıldıktan sonra oluşan kütle kaybıdır. Buradaki yüksek sıcaklık ortamı, farklı endüstrilerin özelliklerine göre çeşitli endüstri teknik standartlarında detaylandırılmıştır. Ham madde LOI analizi özel bir öneme sahiptir. Bu, fiziksel buharlaşma veya kimyasal ayrışma yoluyla ısıtıldıktan sonra ham maddelerin serbest bıraktığı gaz halinde ürünlerin miktarını karakterize eder (örneğin iç su, SO2, CO2 vb.). Örneğin, 1000℃'e kadar ısıtıldığında, 105-110℃ sıcaklık aralığında buharlaşmamış olan ham maddelerdeki iç su buharlaşır; 1000℃'de ısıtıldığında, bu sıcaklıkta buharlaşma noktası altındaki maddeler volatilize olur; bazı 1000℃'den düşük bir ayrışma sıcaklığına sahip maddeler ayrışır ve 1000℃'den düşük bir kaynama noktasına sahip maddeleri serbest bırakır; oksijenli koşullarda, ham maddelerde bulunan yanıcı maddeler oksidasyonla gazlar üretir ve bunları serbest bırakır.

Örneğin, refraktör malzemeleri analiz edilirken, ana bileşen oksitlerin ve ikincil bileşenlerin içeriği yanı sıra, yakımla ilgili kayıp genellikle belirlenir. Bu, ham maddeye uygulanabilir ısı ve ayrışma sonucunda oluşan gazsal ürünlerin (örneğin H2O, CO2 vb.) ve organik maddelerin miktarını karakterize eder, böylece ham madde kullanılırken hacim stabilitesini sağlamak için önceden kalsinasyonun gerekliliği değerlendirilebilir. Kimyasal analiz ile elde edilen bileşenlere göre, ham madde saflığı değerlendirilebilir ve yaklaşık olarak refraktör özelliklerinin hesaplanması mümkün olur. İlgili faz diyagramlarıyla yardımcı olunan bir süreçle, minerallerin bileşimi de yaklaşık olarak hesaplanabilir. Refraktör ham maddelerin kimyasal bileşim analizi, ulusal ve uluslararası standartlarla belirlenen özel yöntemlerle yapılır. Son yıllarda, kimyasal analiz yöntemleri sürekli olarak geliştirilmekte ve analiz hızının artırılması ve doğruluğunun artırılması yönünde ilerlemektedir; örneğin kompleks metotlu titrasyon, renkölçümü analizi, alev fotometri, spektrofotometrik analiz ve X-ışını fluoresans analizi gibi.
Yakımda kayıp, aynı zamanda yakımda kayıp olarak da bilinir ve bu, ateşleme sürecinde kristal suyun boşalması, karbonatların ayrışmasından oluşan CO2, sulfatlardan ayrışan SO2 ve organik kirliliklerin kaldırılmasıyla neden olan boşa çıkarma kalitesinin azalmasına işaret eder. Göreli olarak, eğer yakımda kayıp büyükse ve çözücü içeriği çok yüksekse, ateşlenmiş ürünün daralma oranı daha fazla olacaktır ve aynı zamanda deformasyon ve eksikliklere neden olabilir. Bu nedenle, porsele boşa çıkarmada yakımda kayıp genellikle %8'den düşük olması gerekmektedir. Seramik için kesin bir gereklilik yoktur, ancak ürünün görünüşünü tutarlı kılmak için uygun şekilde kontrol edilmelidir. Yakan alanında, LOI (yakımda kayıp), küllenin içindeki yanıcı içeriği tanımlamak için kullanılabilir. Eğer yakanın yüksek sıcaklıkta gerçekleşen bir süreç olduğu düşünülürse, yakıtta oluşan küle yüksek sıcaklıkta ayrışma tamamlanır ve yanma sonrası oluşan külenin suyu ve yanıcı volatil içeriği son derece düşüktür, bu durumda yakımda kayıp temelde örneğin karbon içeriğini temsil eder.
Iğneleme kaybı için test yöntemi, farklı endüstrilerin teknik standartlarında farklı hükümlere sahiptir. Örneğin, yanma sonucu oluşan küllerin iğneleme kaybı için test yöntemi şu şekildedir: 105~110℃'de kurutulmuş olan 0.5~1 gram örneği keskin bir şekilde ağırlayın, bunu sabit ağırlıkta bir platin kaseye yerleştirin, alkol üfleyici üzerinde 30 dakika boyunca yakın veya öncesinde 300~400℃'e kadar ısıtılmış olan yüksek sıcaklıkta elektrik fırınına taşıyın, 10~15 dakika boyunca yakan, yavaşça 900~950℃'e kadar ısıtın, daha sonra 1.5~2 saat boyunca yakan, çıkarın ve hafifçe soğutun, ardından kurutucuya koyun ve oda sıcaklığına kadar soğutun ve ardından ağırlayın.

Dayanıklı malzemelerin iğneleme kaybı için test yöntemi
İğneleme kaybı (%) testi için örnekleme yöntemi ve miktarı:
Toplu küllerden örnekleme - Farklı bölgelerden 15 örnekle alın, her örnek 1~3kg olsun, onları eşit şekilde karıştırın ve dört bölme yöntemiyle deneyde gereken miktarın iki katı olan örneği azaltın (bu ortalama örneğe adlandırılır).
Çantadan kütle örnekleme - Her partiden 10 çanta alınır ve her birinden en az 1 kg örnekleme yapılır, dengeli bir şekilde karıştırılır ve dörtlülük yöntemiyle deney için gereken miktarın iki katı bir örneğe göre alınır (bu ortalama örneğe denir).
Test yöntemi:
Dörtlülük yöntemi doğrultusunda, 1g örneği doğru bir şekilde ağırlıklandırılır ve sabit ağırlığa kadar yanma işlemi uygulanmış porsele kareye yerleştirilir, karenin kapağını yamuk olarak kapatır, yüksek sıcaklık fırınına yerleştirilir, düşük bir sıcaklıktan başlayarak yavaşça sıcaklık artırılır ve 950~1000℃ de 15~20 dakika yanma işlemine tabi tutulur. Kare çıkarılır, kurutma kabına yerleştirilir ve oda sıcaklığına kadar soğutulur. Ağırlıklar丈ır ve yanma işlemi tekrarlanır ki sabit ağırlığa ulaşılana kadar devam eder.